Projekt Tarasin to realizacja konserwatorsko – badawcza dotycząca zbioru 30 obrazów autorstwa Jana Tarasina, realizowana przez Pracownię Konserwacji i Restauracji Malarstwa na Podłożach Ruchomych II oraz Międzykatedralną Pracownię Ochrony i Konserwacji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej – “Novum”.
Kierownik prac konserwatorskich i restauratorskich:
Prof. zw. dr hab. Iwona Szmelter
Zespół:
dr hab. Joanna Czernichowska, Prof. ASP
dr Monika Jadzińska
as. Łukasz Wojtowicz
as. Anna Kowalik
as. Diana Kułakowska
badania analityczne: dr inż. Joanna Kurkowska
dokumentacja fotograficzna: st. fot. Roman Stasiuk
Dyplom: mgr Maja Klimza-Pęksyk
Zespół studentów:
Kamila Białkowska, Aleksandra Bogaleisha (Erasmus), Aleksandra Buda, Joanna Chodkiewicz, Agnieszka Danycz, Pola Grycewicz, Emilia Grzebyk, Justyna Kajda, Ivanisenia Katis - Ersamus, Aleksandra Klasura, Anna Konopko, Katia Koronets (Erasmus), Michał Kowalczyk, Aleksandra Kozioł, Emilia Kulikowska, Barbara Krzaklewska, Magdalena Leszczyńska, Karolina Mikuła, Kaja Orysiak, Aleksandra Pałucka, Magdalena Skarżyńska, Joanna Strombek, Dawid Szymański, Magdalena Szymańska, Anna Wąsek, Karolina Wójcik
W skład kolekcji zgromadzonej przez syna artysty Jakuba Tarasina wchodzą obiekty malarskie o zróżnicowanym charakterze, nietypowej technologii oraz pochodzące z różnych etapów twórczości Jana Tarasina. Są to zarówno obrazy w tradycyjnej technologii malowane na płótnie, jak również reliefy wykonane na sztywnych podłożach (płyta pilśniowa). Dodatkowym zagadnieniem są obrazy, które posiadają aplikacje w formie ready-mades z tworzyw sztucznych.
Malarstwo Jana Tarasina od pierwszych lat jego twórczości cieszyło się ogromnym zainteresowaniem. Wiele zdobytych nagród, uczestnictwo w zagranicznych wystawach oraz rozdziały o sylwetce artysty świadczą o jego popularności. Jeszcze za życia artysty powstała praca napisana przez A. Jagnę Janicką starająca się podkreślić problematykę techniki i technologii wykorzystywanej przez Tarasina w swych dziełach na przestrzeni różnych etapów jego życia. Opracowanie to było jednak jedynym do momentu, gdy w 2015 roku do Pracowni NOVUM oraz Pracowni Konserwacji i Restauracji Malowideł na podłożach ruchomych został udostępniony zbiór obiektów autorstwa Jana Tarasina. W 2015 roku konserwacji pierwszych dwóch reliefów (Reliefu różowego oraz Reliefu granatowego) z kolekcji podjęła się studentka Maja Klimza pod kierunkiem Dr Moniki Jadzińskiej, która na podstawie zebranych doświadczeń oraz dogłębnej analizy porównawczej materiałów użytych do stworzenia reliefów z dostępnymi produktami na przełomie lat 60. i 70. XX wieku napisała pracę magisterską podejmującą problematykę konserwacji obiektów przestrzennych autorstwa Jana Tarasina.
Wyniki wielodyscyplinarnego projektu konserwatorskiego „TARASIN” mogą wnieść nowe spojrzenie na sztukę artysty. W efekcie trzyletnich blisko prac trzon odkrycia stanowią przestrzenne dzieła, które w połączeniu z innymi elementami twórczości artysty dają impuls do nowego oglądu twórczości Jana Tarasina jako METAMALARSTWA, co będzie wyjaśnione przez analizę artystycznych poszukiwań artysty.
Przedstawiamy w poniższym opracowaniu wyniki badania zrazu nieznanych technologii, poparte analizą kontekstu ich powstania, idei i intencji artysty. W przestrzenności, jak zaznaczono, odgrywają swoje role struktura, przestrzeń, kompozycja, kolor, które są eksperymentalnym odejściem od dwuwymiarowości obrazów. Intrygują kontrastami faktur i wysokich nawarstwień, rytmem, muzykalnymi skojarzeniami, grą form o metafizycznym wymiarze. W tym malarstwie Tarasina znajduje być może potwierdzenie przekonanie, że artysta z racji pozycji twórcy ma nad pamięcią i perspektywą czasową pewną władzę, stwarza układy, prowokuje interpretacje, pozwala odkrywać swą twórczość na nowo (z tekstu Iwony Szmelter, Metamalarstwo Jana Tarasina).
Comments