Tytuł projektu: Tadeusza Kantora „MULTIPART= multiplikacja+ partycypacja”
Kierownik projektu: prof. dr hab. Iwona Szmelter
Zaangażowani pracownicy: prof. dr hab. Krzysztof Chmielewski, dr Joanna Kurkowska, Aleksandra Wesołowska
Zaangażowani studenci: Joanna Krakowian, Dawid Szymański, i in. studenci-konserwatorzy z Pracowni „NOVUM” warszawskiego Wydziału Konserwacji w ASP, archeolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego.
Projekt „MULTIPART W PROCESIE” TADEUSZA KANTORA
- nowy rozdział w myśleniu i opiece nad sztuką współczesną.
Dzięki konserwacji „projekt w procesie”’ Tadeusza Kantora trwa od ponad 50 lat! Zapoczątkowany w warszawskiej Galerii Foksal 21 lutego 1970 roku „wystawą jednego obrazu w 40 egzemplarzach” pt.:
„Multipart” (multiplikacja i partycypacja):
Multiplikacja- to 40 obrazów wg projektu Kantora, z naklejonymi parasolami, zamalowanych na biało w wymiarze 110×120 cm. Idea Kantora była związana z włączeniem do sztuki odbiorców. Na wernisażu wszystkie obrazy sprzedano po symbolicznej cenie pod warunkiem ponownej wsytawy za rok z dowolnym udziałem właścicieli.
Partycypacja 20 lutego 1971 zorganizowano kolejną wystawę „Multipart 2” Tadeusza Kantora, podczas której po rocznej partycypacji nabywców zaprezentowano 25 nadesłanych przerabianych dowolnie „parapluie-emballages”.
W 1970 r. „Multipart” kupiła grupa warszawskich studentów architektury „ZUZANNA I INNI” na czele z ich profesorem, Czesławem Krassowskim. Zgodnie z umową z Kantorem dowolnie nim dysponowali, siali rzeżuchę na obrazie, traktowali go jak półmisek podczas uczt, użyli swój „Multipart” jako transparent w komunistycznym pochodzie 1-majowym w 1970 roku w Warszawie, wołając „Kantor” zamiast „Lenin”, co było wówczas ryzykowne. Wydarzenie to utrwalili w artystycznym filmie Multipart, który pokazano w Galerii Foksal w 1971 na tle obiektu. Po wystawie zakopano obiekt w ziemi „44 kroki od Pałacu Foksal w Warszawie, z pogrzebowym pochodem i muzyką”. Kantor był pozytywnie zaskoczony.
KONSERWATORSKI UDZIAŁ W PARTYCYPACJI: w 2015 r. udało się ekshumować truchło obiektu! Prace prowadzili promotorzy, profesorowi Iwona Szmelter i Krzysztof Chmielewski, oraz magistrantka Joanna Krakowian (archeolog i konserwator), wolontariusze z „NOVUM” WKiRDS z warszawskiego ASP, archeolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego. Prace archeologiczno-konserwatorskie nazwane przez prasę ‘zmartwychwstaniem’ odsłoniły bardzo zły stan materii obiektu, którą złożono na tle czarno-białej fotografii obiektu na płycie typu di-bond.
Efekt to kontynuacja niematerialnej idei, spuścizny myślowej sztuki kantora. W kontekście nauki, gdzie należało sprawnie połączyć ze sobą dyskursy i nomenklaturę kilku dziedzin, odsłonięcie szczątków obrazu o zmienionej w znacznej mierze substancji nosiło znamiona badania doświadczalnego, przygody i prawdziwego intelektualnego wyzwania.
UPOWSZECHNIENIE KOLEJNYMI PARTYCYPACAMI „MULTIPARTU” PO KONSERWACJI
Pierwsza ekspozycja miała miejsce 15 lipca 2015 w Sali ‘NOVUM’ 1.03. na Wybrzeżu Kościuszkowskim 37 w Warszawie, kolejna wraz z prezentacją piszącej te słowa w dniu 6 października 2015, a także podczas Festiwalu Nauki w Warszawie w październiku 2016. Kolejna partycypacji miała miejsce w Zbrojowni Sztuki w Gdańsku w czerwcu-lipcu 2017 w wystawie: „Tadeusz Kantor- Brudnopisy. Multipart”, film „Multipart” z 1970 w Muzeum w Kolmarze w 2018, w paryskiej Galerii La Fabuloserie Paris, 52 rue Jacob Paris 6th w 2020r.
Realizacja projektu to nowy rozdział w myśleniu o sztuce na świecie i w Polsce. Kantor w akcji „Multipart”, odstępując od jego osobistej realizacji, zredefiniował samo pojęcie dzieła sztuki – dzieła autorskiego, pozostawił koncepcję. W projekcie konserwatorskim uszanowano ideę „MULTIPARTU”- dzieła allograficznego i allochronicznego. Wydobycie archeologiczne, konserwacja i rekonstrukcja dały efekt „Multipartu-Ziemiorodka”, nadano dalszy ciąg w zakresie „partycypacji”, która nadal funkcjonuje i wzbudza zainteresowanie kolekcjonerów i muzeów. Konceptualny projekt Kantora trwa…
PREZENTACJA AUTORKI:
Comments