Konserwator-restaurator dzieł sztuki, w szczególności sztuki nowoczesnej i współczesnej
Specjalizacja: Konserwacja i Restauracja Malarstwa i Rzeźby Drewnianej Polichromowanej oraz Ochrona i Konserwacja Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej
Doktorantka i asystentka prof. dr hab. Iwony Szmelter w Międzykatedralnej Pracowni NOVUM Ochrony i Konserwacji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej na WKiRDS ASP w Warszawie;
Założycielka i redaktor naczelna międzynarodowego czasopisma naukowego „ICAR – International Journal of Young Conservators and Restorers of Works of Art”;
Koordynatorka ds. Samorządu i Promocji Działalności Studenckiej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Absolwentka Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Instytutu Historii Sztuki na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Studium Prawa Własności Intelektualnej na Wydziale Prawa i Administracji UW.
Jej zainteresowania badawcze koncentrują się przede wszystkim na zagadnieniach związanych z konserwacją interdyscyplinarnej sztuki nowoczesnej i współczesnej. Problematyce tej poświęciła liczne publikacje i wystąpienia na ogólnopolskich i międzynarodowych konferencjach. Współpracuje w tym obszarze zarówno ze znaczącymi instytucjami państwowymi jak Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, jak i z prywatnymi kolekcjonerami. Uczestniczy w ogólnopolskich i międzynarodowych projektach badawczych. Ponadto zajmuje się szeroko rozumianą ochroną dziedzictwa dóbr kultury. Reprezentowała jako młody naukowiec Europę Środkowo-Wschodnią podczas World Heritage Young Professionals Forum w Bahrajnie organizowanego przez UNESCO World Heritage Center.
W zdecydowanie dużej mierze zrealizowała prace konserwatorko-restauratorskie wraz z opracowaniem projektu, dokumentacji i wykonaniem badań fizyko-chemicznych dla prac autorstwa zarówno artystów zagranicznych: Mario Merz, Pinot Galizio, Carol Rama, Mario Sironi, Magneti Marelli Company, jak i artystów polskich: Alina Szapocznikow, Mirosław Bałka, Wojciech Fangor, Katarzyna Kozyra, Natalia Bażowska, Tomasz Osiński, Jan Dobkowski, Stefan Gierowski, Jan Tarasin, Aleksander Kobzdej, Jacek Sempoliński, Zbigniew Michotek, Władysław Hasior, Edward Krasiński, Teresa Pągowska, Jan Berdyszak, Wilhelm Sasnal, Ryszard Winiarski, Jarosław Modzelewski, Paweł Jarodzki, Maria Anto, Paweł Althamer, Włodzimierz Pawlak, Marek Szapiro, Marek Konieczny i inni.
PRZEWÓD DOKTORSKI
temat rozprawy doktorskiej:
Zagadnienia ochrony i konserwacji sztuki efemerycznej. Zachowanie dziedzictwa sztuki współczesnej XX-XXI wieku; – na podstawie sztuki w przestrzeni publicznej (studia przypadków w Warszawie)
promotor: prof. zw. dr hab. Iwona Szmelter
recenzenci: Prof. zw. dr hab. Grażyna Korpal, dr hab. Mirosław Wachowiak, Prof. UMK
Badanie ma na celu znalezienie odpowiedzi na pytanie: JAKI POWINIEN BYĆ W XXI WIEKU STOSUNEK KONSERWATORA-RESTAURATORA I KURATORA DO DZIEŁ SZTUKI O CHARAKTERZE EFEMERYCZNYM?
Teza drugiej części tytułowych zagadnień dotyczy NIEZBĘDNEJ I PILNEJ POTRZEBY OPRACOWANIA SPECYFIKI POSTĘPOWANIA W OBLICZU PROBLEMÓW, JAKIE NIOSĄ DZIEŁA SZTUKI W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ: POSTĘPOWANIA WOBEC UTRATY ICH IDEI, NIETRWAŁOŚCI TECHNIK I MATERIAŁÓW. To zadanie wykracza poza standardy postępowania konserwacji-restauracji tradycyjnych dzieł mających trwałość za standard. Umiejętność dostrzeżenia tych rozbieżności, następnie kreatywnego i szerokiego planowania nietypowego procesu ochrony i opieki dostosowanych do potrzeb dzieła, stanowią istotny element pracy konserwatorskiej.
Dysertacja doktorska miała za cel wprowadzenie nowatorskiej, wieloaspektowej roli dokumentacji, która nie tylko zachowuje pamięć, ale i odzwierciedla praktyki, do których się odnosi. Może także stać się źródłem wytycznych do ponownego instalowania danego dzieła sztuki. Ponadto integruje ludzi do społecznej ochrony dziedzictwa. Stanowi punkt wyjścia, który daje nowe możliwości poznawcze problematyki dzieła efemerycznego oraz zwraca uwagę na rolę samego twórcy w procesie przetrwania jego dzieła.
Nowatorski charakter zachowania sztuki efemerycznej w przestrzeni publicznej, implikuje potrzebę wprowadzenia zmian w edukacji konserwatorskiej oraz procedurach instytucjonalnych towarzyszących praktyce konserwatorskiej.
PROJEKTY NAUKOWE
2019- „Zachowanie dziedzictwa sztuki w przestrzeni publicznej. Studia przypadków w Warszawie”
Dotacja na utrzymanie potencjału badawczego młodych naukowców Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Specyfika postępowania w obliczu problemów, jakie niosą dzieła sztuki w przestrzeni publicznej, wynikająca z zastosowanych technik i materiałów wykracza poza standardy postępowania stosowanego w konserwacji dzieł tradycyjnych mających trwałość za standard. Umiejętność dostrzeżenia tych rozbieżności, następnie kreatywnego i szerokiego planowania nietypowego procesu ochrony i opieki dostosowanego do potrzeb dzieła, stanowią istotny element pracy konserwatorsko. Ponieważ tradycyjne metody często nie mogą być stosowane, a terminy związane z konserwacją – restauracją nie mają już swojego pierwotnego znaczenia dla najnowszych dzieł sztuki, zaczyna pojawiać się niepokój związany z etycznymi konserwacjami.
Obecnie wiele dzieł sztuki nie ma trwałości materialnej. Jedynym problemem staje się ich czasowa egzystencja. Z jednej strony sztuka krótkoterminowa jest antagonistyczna w stosunku do tradycyjnych zasad związanych w opieką i ochroną, z drugiej problemów związanych z takimi intencjami artystycznymi nie da się rozwiązać tradycyjnymi metodami konserwatorskimi.
2018-2021 CAPuS – Conservation of Art in Public Spaces (nr EAC/A03/2016), realizowany w ramach “Knowledge alliances” Erasmus +
Prowadzący: dr hab. Tytus Sawicki, prof. ASP, prof. dr hab. Iwona Szmelter, mgr Anna Kowalik, dr inż. Joanna Kurkowska, mgr Aleksandra Wesołowska, mgr inż. Kamila Załęska
Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie jest jednym z wiodących partnerów międzynarodowego projektu CAPUS – Conservation of Art in Public Spaces, który obejmuje 7 uczelni wyższych, 4 firmy, 1 stowarzyszenie, 1 muzeum, 1 ośrodek badawczy i 2 zarządy miejskie w Europie. Projekt realizowany w ramach “Knowledge alliances” Erasmus+ i sfinansowany przez Komisję Europejską ma na celu ustalenie zasad ochrony sztuki miejskiej.
W ramach projektu CAPuS zostaną opracowane wytyczne dla ochrony i konserwacji współczesnych dzieł sztuki street artu i urban artu. Poza tym zostanie wdrożony innowacyjny moduł edukacyjny na uczelniach wyższych, w tym na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
W każdym kraju biorącym udział w projekcie wybrano kilka obiektów street artu, które będą poddane badaniom oraz konserwacji i restauracji. Dzięki wymianie doświadczeń wielu specjalistów z różnych ośrodków badawczych będzie możliwe określenie wytycznych do ochrony analizowanej sztuki.
Ważnym aspektem projektu CAPuS jest jego edukacyjny charakter, dlatego we wszystkich działaniach biorą udział studenci. Jednym z zamierzeń projektu jest zwrócenie uwagi specjalistów z dziedziny ochrony dzieł sztuki oraz społeczeństwa na to, że sztuka w przestrzeni miejskiej stanowi wspólną europejską wartość kulturową oraz że przynajmniej część jej obiektów jest możliwa do uratowania.
Partnerzy projektu ustalą główne przyczyny zniszczeń dzieł street artu oraz ustalą wspólną strategię ich ochrony i zachowania. Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie odegra w tym ważną rolę, szczególnie jeśli chodzi o wykorzystanie najnowszych technik analitycznych do badania technik wykonania tych obiektów oraz przyczyn ich degradacji. Przebadane zostaną również materiały które będą mogły być wykorzystywane do konserwacji-restauracji. Dzięki temu będzie możliwe opracowanie zasad ochrony sztuki miejskiej oraz realizacja multidyscyplinarnego i innowacyjnego modułu szkoleniowego dla studentów – przyszłych konserwatorów dzieł sztuki.
Projekt CAPuS to wyjątkowa okazja zmierzenia się z trudnym problemem zachowania sztuki miejskiej. Potrzeba ochrony nietypowych dzieł sztuki street artu stanie się okazją do zacieśnienia współpracy między europejskimi uczelniami wyższymi, placówkami badawczymi oraz prywatnymi firmami zajmującymi się ochroną dziedzictwa kulturowego.
2016-2018 „Badania nad zastosowaniem i ochroną dzieł sztuki pochodzenia zwierzęcego i roślinnego w zakresie sztuki nowoczesnej i współczesnej oraz etnograficznej”
Dotacja na utrzymanie potencjału badawczego młodych naukowców Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Konserwacja i restauracja dzieł sztuki wiąże się z ochroną autentyczności i integralności w trzech obszarach: fizycznym, estetycznym i historycznym. Pierwszy dotyczy zachowania materialnych komponentów obiektu, drugi zdolności dzieła do wywoływania wrażeń u odbiorcy, a ostatni odnosi się do kontekstu jego powstania. Dlatego konserwator zmuszony jest do re-orientacji wiedzy zgodnie z rozpoznaniem każdego dzieła podlegającego jego opiece i być w pełni świadomy idei i intencji artysty.
Badania były próbą usystematyzowania praktyk i strategii zachowania dzieł z elementami organicznymi. Posłużą określeniu działań mogących przyczynić się do ochrony tych nietypowych obiektów wraz z uwzględnieniem specyfiki i charakteru twórczości artystów. Stanowiły pierwsze rozpoznanie, służące wyznaczeniu nowych kompetencji konserwatora dzieł sztuki. Badania można uznać za unikatowe zarówno ze względu na ich charakter oraz szeroki zakres merytoryczny. Badania dostarczą aktualnej wiedzy o problemach, z którymi mierzą się galerie sztuki, sami artyści oraz kolekcjonerzy.
Niepowtarzalność, bogactwo informacji i interpretacji oraz oddziaływanie społeczne współczesnych dzieł sztuki skłoniły do podjęcia działań mających na celu poznanie warsztatu współczesnych twórców wykorzystujących w pracach materiały pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Wśród głównych czynników środowiskowych, które sprzyjają degradacji materiałów, zwłaszcza tych pochodzenia organicznego (roślinnego i zwierzęcego) należą: zanieczyszczenie środowiska, wilgotność, temperatura, promieniowanie UV, różnorodność i aktywność mikroorganizmów. Szczególnie niebezpieczny dla obiektów jest czynnik mikrobiologiczny. Warto zauważyć, że źródłem zanieczyszczenia mikrobiologicznego często jest zapylenie powietrza. Osadzający się na powierzchniach kurz, z jednej strony stanowi doskonałe źródło „pożywienia” dla mikroorganizmów i roztoczy, z drugiej zaś stanowi rezerwuar form aktywnych i przetrwalnych mikroorganizmów. Bakterie i grzyby w sprzyjających warunkach mogą zasiedlać dzieła sztuki, a w wyniku ich aktywności może dochodzić do zmian estetycznych, wytrzymałościowych a nawet całkowitego zniszczenia obiektu (proces biodeterioracji). Również materiały nieorganiczne, a nawet syntetyczne mogą stanowić niszę odpowiednią dla rozwoju bakterii i grzybów, które mogą prowadzić do korozji i rozkładu takich materiałów.
Projekt konserwatorski „TARASIN”
W zespole: prof. I. Szmelter, dr M. Jadzinska, dr hab. J. Czernichowska, Ł. Wojtowicz, A. Kowalik, D. Kułakowska
30 obiektów autorstwa Jana Tarasina; przeprowadzono: opracowanie projektu konserwatorskiego, badania analityczne (chemiczne i fizyczne), analizy: ikonograficzna, stylistyczna i historyczna, pełna konserwacja-restauracja, rekonstrukcja opracowanie powykonawczej dokumentacji konserwatorskiej opisowej i fotograficznej; wysoki stopień trudności ze względu na różnorodność technologii i stopień zniszczeń dzieł.
Wystawa 06-07.2017 – „Jan Tarasin – Metamalarstwo”, kurator I. Szmelter, Galeria XXI, Al. Jana Pawła 18, Warszawa;
wystawa 09-10.2017 – „Tarasin – ciąg dalszy”, kurator I. Szmelter, Galeria Miejska im. Jana Tarasina, pl. Św. Józefa 5, Kalisz
Publikacja: „Jan Tarasin – Metamalarstwo. Projekt badań, ochrony, konserwacji i restauracji”, red. I. Szmelter
ODBYTE KURSY I WARSZTATY
17-28.06.2018
World Heritage Young Professionals Forum in Bahrain
Reprezentant Europy Środkowo-Wschodniej
Organizator: UNESCO World Heritage Center
23-27.04.2018
Care and Management of Natural History Collections
Prowadzący: dr Greg McDonald (National Park Service, USA) i Dr John E. Simmons (Museologica, USA)
Organizator: ICP Sabadell, Barcelona, Hiszpania
6-8.04.2018
New approaches in decision-making, treatment techniques and the collection care for modern art
Prowadzący: dr Lydia Beerkens, SRAL, Maastricht, Holandia
14-17.03.2018
Obiekty stają się ekranami / warsztaty mappingowe
Prowadzący: dr Roch Forowicz
07.2017
International Summer School. Tożsamość i zachowanie współczesnych dzieł: obowiązki i odpowiedzialność
Organizator: Centro Conservazione e Restauro La Venaria Reale, Turyn, Włochy.
16.05.2014
Technologia laserowa zastosowana do ochrony dziedzictwa kulturowego
Prowadzący: dr Riccardo Bellan
13-14.05.2014
Konserwacja tworzyw sztucznych. Od teorii do praktyki
Prowadzący: dr Anna Lagana z Getty Institute LA
13-14.03.2014
Konserwacja dzieł na podłoży drewnianym
Prowadzący: dr Ciro Castelli I dr Andrea Santacesaria z Opificio delle Pietre Dure, Florencja, Włochy
13.12.2013
The power of forensic wood science in supply chain verification for forest products
Prowadzący: dr Alex Wiedenhoeft z Madison, Wisconsin, USA
PUBLIKACJE
Kowalik, Anna, ¿Efecto espejo? Criterios Éticos de Preservación cuando el Arte Urbano forma a la Sociedad y la Sociedad crea Arte (eng. Mirror’s effect? Ethics of Preservation when Urban Art Shapes Society and Society Creates Art) :// “21ª Jornada de Conservación de Arte Contemporáneo”, Publ. Museo Nacional Centro de Arte Reina Sophia, Madrid, 2020 (w druku).
Kowalik Anna, W poszukiwaniu nowych mediów i roli kobiet w sztuce miejskiej. Rodzące się zagadnienia jej prezentacji i ochrony :// „Sztuka i Dokumentacja”, nr 19, 2019 [open access]
Kowalik Anna, How to protect contemporary artworks made of nature or by nature. Case studies concerning the preservation of ephemeral art :// “Antennae”, nr 46 [open access]
Kowalik Anna, Roślina jako medium Problematyka ochrony sztuki współczesnej z elementami roślinnymi :// Sztuka i Dokumentacja, nr 17, 2018, s. 81-93 [open access]
Kowalik Anna, Procesualność a materia sztuki. Różne drogi kreacji i funkcjonowania utworu sztuk wizualnych: od tradycyjnej do antysztuki i działań artystycznych :// „Ogrody Nauk i Sztuk Debiuty”, t. 7, 2017, s. 416-425 [open access]
Kowalik Anna, Problematyka sztuki w procesie i nietypowych dzieł sztuki współczesnej o charakterze trans dyscyplinarnym, na przykładzie pracy Pawła Althamera, Artura Żmijewskiego i innych Wokół Sądu Ostatecznego oraz Katarzyny Kozyry Piramida Zwierząt :// „Ku nowej filozofii ochrony; sztuka w procesie/proces sztuki”, red. I. Szmelter, Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2016, s. 112-124
Kowalik Anna, Texidermy in contemporary art. The conservation issues of interdisciplinary contemporary art on the basis of the Pyramid of Animals by Katarzyna Kozyra and the Runic sculptures by Natalia Bażowska :// Studia i Materiały Konferencji Naukowej Studentów Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki, t. III, red. M. Nowalińska, Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Kraków 2016, s. 145-152.
NAGRODY I WYRÓŻNIENIA
NAGRODA REKTORA / dwukrotnie
STYPENDIUM MINISTERSTWO KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO
dla najlepszych studentów za osiągnięcia artystyczne / dwukrotnie
STYPENDIUM PREZYDENT MIASTA CZĘSTOCHOWA dla najlepszych studentów za osiągnięcia artystyczne
PRACA MAGISTERSKA
Zagadnienia opieki nad trans-dyscyplinarną sztuką współczesną w ramach projektów konserwatorskich – na przykładzie obiektów: „Dziennik nr 2” Włodzimierza Pawlaka, „Piramida Zwierząt” Katarzyny Kozyry, „Wokół Sądu Ostatecznego” Pawła Althamera, Artura Żmijewskiego i innych
Promotor: prof. dr hab. Iwona Szmelter
Recenzent: dr hab. Joanna Czernichowska, prof. ASP
W pracy przedstawiona została problematyka ochrony integralności nietypowych dzieł sztuki współczesnej oraz konserwatorskiej opieki nad nimi. Przedstawiono charakterystykę twórczości autorów wraz z kontekstem historii powstania wyżej wymienionych obiektów oraz zagadnień związanych z zamówieniem/ zakupem prac.
Zgodnie z zasadami ochrony wartości sztuki nowoczesnej i współczesnej przeprowadzono badania i wywiady z artystami-autorami obiektów według wytycznych International Network for Conservation of Contemporary Art (INCCA), które w praktyce modyfikowano do charakteru spuścizny twórców. Dzięki przeprowadzonym badaniom dzieł, w tym zarówno ich przesłania i idei, jak i struktury materialnej rozpoznano te nietypowe, trans-dyscyplinarne dzieła sztuki i opisano obiekty w szczegółach.
Przygotowane trzy projekty konserwatorskie zakładały ochronę wymienionych wyżej dzieł poprzez zachowanie oryginałów przy możliwie spełnionej równowadze pomiędzy konserwacją i restauracją materialnych składników dzieł a konserwatorską ochroną ich idei i funkcji założonych przez autorów obiektów. Zakres prac konserwatorskich i restauratorskich został sformułowany przy założeniu jak najmniejszej ingerencji w estetykę obiektów, to jest zgodnie z postępowaniem dotyczącym tradycyjnych dzieł sztuki, ale jedynie w sytuacjach, w których mogła ta zasada funkcjonować w danych obiektach w stosunku do kompleksowego charakteru tych dzieł i ich symbolicznego znaczenia, które to w przyszłości miało determinować zachowanie kompleksowego charakteru tych nietypowych dzieł sztuki. W przypadku Dziennika nr 2 Włodzimierza Pawlaka dokonano pełnej konserwacji-restauracji obiektu i dołączono dokumentację badań i przebiegu prac.
W finale każdego z badanych przypadków przedstawiono propozycje metod ochrony integralności dzieł w zakresie skromnych możliwości depozytoriów je przechowujących w taki sposób, aby te instytucje mogły odpowiedzialnie chronić i konserwować wymienione wyżej obiekty z myślą o przyszłych odbiorcach, ekspozycji i przechowywaniu.
Ochrona sztuki nowoczesnej i współczesnej we Włoszech w świetle wybranych zagadnień, badań, konserwacji i restauracji
Promotor: prof. dr hab. Iwona Szmelter
Aneks z malarstwa
Promotor: Zuzanna Tomaś-Krynicka
REFERATY WYGŁOSZONE NA MIĘDZYNARODOWYCH I KRAJOWYCH KONFERENCJACH TEMATYCZNYCH
27.02.2020
¿Efecto espejo? Criterios Éticos de Preservación cuando el Arte Urbano forma a la Sociedad y la Sociedad crea Arte (eng. Mirror’s effect? Ethics of Preservation when Urban Art Shapes Society and Society Creates Art)
21ª Jornada de Conservación de Arte Contemporáneo, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sophia, Madrid
09.05.2019
„Introduction to the preservation of contemporary art in public spaces in Warsaw”
Międzynarodowa Konferencja Naukowa The Protection and Conservation of Art in Public Spaces, Warszawa
21-22.11.2019
“Introduction to the issue of protection and conservation of ephemeral art. Preserving the heritage of contemporary art in the 20th-21st centuries; – based on art in public space (case studies in Warsaw)”
The Ulrich Schiessl PhD Colloquium in cooperation with the Nordic Conservation Programmes Network KADK School of Conservation, Kopenhaga
30.07-02.08.2018
„Living installations. The problematics of contemporary artworks made of plants”
InterSymp 2018 16th Symposium on Advances in Art and Science. The International Institute for Advanced Studies in Systems Research and Cybernetics, Baden Baden (Niemcy) – czynny udział z wykładem i kontynuacja w postaci udziału w publikacji
17.10.2017
„Roślinność jako medium. Problematyka ochrony sztuki współczesnej z elementami roślin”
Sympozjum Sztuka w procesie – o lekkości bytu? Ochrona, konserwacja i restauracja sztuki współczesnej, Kalisz – czynny udział z wykładem i kontynuacja w postaci udziału w publikacji
30.09-01.10.2017
„Co i jak zbierać? Kolekcje sztuki nowoczesnej i współczesnej”
Festiwal Nauk, Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa – czynny udział z wykładem
31.05-03.06.2017
„The importance of material and process in art. Case study fauna and floral materials as media in modern and contemporary art”
6th Interdisciplinary ALMA Conference, Brno, Czechy – czynny udział z wykładem
11-12.05.2017
„Problemy wynikające z obecności natury w sztuce współczesnych artystów. Studium przypadku”
Międzynarodowa Konferencja CARE!, Warszawa – organizator konferencji, czynny udział z wykładami
25-27.XII.2016
,,Miedzy procesem a materią sztuki. Różne drogi kreacji i funkcjonowania utworu sztuk wizualnych: od tradycyjnej do antysztuki i działań artystycznych; na podstawie wybranych przykładów w twórczości Pablo Picasso, Anny Goebel, Teresy Murak, Yvesa Kleina oraz akcji artystycznej Pawła Althamera i Artura Żmijewskiego”
Konferencja naukowa TALENTY, Wrocław – czynny udział z wykładem i kontynuacja w postaci udziału w publikacji
1-2.X.2016
„Autentyczne cytaty z przyrody. Niezwykła złożoność zagadnienia sztuki efemerycznej w polskiej sztuce współczesnej”.
„Mortality – Immortality. Zwierzęta w sztuce nowoczesnej i współczesnej”
Festiwal Nauk, Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa – czynny udział z wykładem
21-24.IX.2016
“The consequences of the incorrect assembly and disassembly of contemporary taxidermy installations on the basis of Pyramid of Animals by Katarzyna Kozyra and Doe by Natalia Bazowska” “ICAR – the first international scientific journal for joung Conservators and Restorers of Works of Art”
Międzynarodowa Konferencja YOCOCU, Madryt – czynny udział z wykładem i posterem
19-21.V.2016
“Animal remains in contemporary art. The use of X-ray and other techniques to obtain deeper understanding of the technology of atypical artworks of contemporary art and the care for them on the basis of Pyramid of Animals by Katarzyna Kozyra and Bitch by Mirosław Bałka”
6th Meeting X-ray and other techniques in investigations of the objects of cultural heritage, Kraków – poster
17.III.2016
„Taxidermy in contemporary art. The conservation issues of interdisciplinary contemporary art on the basis of the Pyramid of Animals by Katarzyna Kozyra and Runic sculptures by Natalia Bażowska”
International Students’ Conference of Art Conservation, Kraków – panelista
5.XII. 2015
„Problematyka sztuki w procesie i nietypowych dzieł sztuki współczesnej o charakterze trans dyscyplinarnym, na przykładzie pracy Althamera, Żmijewskiego i innych Wokół Sądu Ostatecznego oraz Katarzyny Kozyry Piramida Zwierząt”
Międzynarodowe Sympozjum Synteza Sztuk / Sztuka w Procesie, Warszawa – panelista
INNE DZIAŁANIA
Założyciel i redaktor naczelny międzynarodowego czasopisma naukowego „ICAR – International Journal of Young Conservators and Restorers of Works of Art”
Międzynarodowe czasopismo naukowe “ICAR” dedykowane jest studentom i absolwentom konserwacji i restauracji dzieł sztuki oraz dziedzin pokrewnych z uczelni wyższych w Polsce i za granicą. Pomysłodawcami idei utworzenia takiego czasopisma są sami studenci i młodzi absolwenci Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
“ICAR” jest odpowiedzią na chęć publikowania wyników własnych badań w czasopismach fachowych, wielokrotnie wskazywanych przez młodych konserwatorów i restauratorów. Możliwość publikowanych artykułów naukowych jest często ważnym czynnikiem branym pod uwagę przy przyjmowaniu kandydatów na staże, wymiany, stanowiska w sektorze prywatnym, a także przez prestiżowe instytucje publiczne, takie jak ośrodki badań naukowych, muzea, galerie, uniwersytety lub zdobywanie dotacji na badania naukowe.
Misją czasopisma jest popularyzacja dorobku naukowego studentów i młodych absolwentów w zakresie szeroko pojętej konserwacji i restauracji dzieł sztuki. “ICAR” ma być międzynarodową platformą dedykowaną studentom i młodym profesjonalistom, umożliwiającą rozpowszechnianie informacji i wymianę doświadczeń naukowych. Zakres tematów opublikowanych artykułów obejmuje różne zagadnienia związane z konserwacją i restauracją dzieł sztuki i opieką nad dziedzictwem kulturowym.
Witryna: www.icarthejournal.asp.waw.pl
Facebook: https://www.facebook.com/icarthejournal
Twitter: https://twitter.com/ICARthejournal
Główny członek Komitetu Organizacyjnego Konferencji: CARE! Międzynarodowa konferencja poświęcona dziedzictwu kulturowemu, Warszawa, Polska (maj 2017)
CARE! Conservation and REstoration Conference był organizowany przez Redakcję ICAR we współpracy z Wydziałem Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Akademickim Stowarzyszeniem Studentów Wydziału. Partnerem tegorocznej Konferencji była Akademia Sztuk Pięknych w Stuttgarcie. Konferencja była finansowo wspierana przez Fundację na rzecz Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Członek wystawy w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki “Przed, po i między – o decyzjach w konserwacji sztuki współczesnej”
Celem pokazu nie jest prezentacja prostych porównań, ukazujących, jak zmieniło się dzieło, a skupienie się na tym, co jest POMIĘDZY tymi działaniami, szczególnie w warstwie podejmowanych przez konserwatora badań i rozstrzygnięć, które warunkują efekt końcowy jego prac. Pokaz zbudowany jest z prac poddanych ostatnio konserwacji w Zachęcie. Towarzyszą im materiały audiowizualne pozwalające poznać decyzje, które doprowadziły do konkretnych działań na obiektach, a w efekcie do stanu PO. Anna Kowalik był uczestnikiem i asystentem w formie współpracy zawodowej i merytorycznej. Podczas wystawy przedstawiono wywiad z nią na temat konserwacji i restauracji Dziennika nr 2 Włodzimierza Pawlaka.
Członek Komitetu Organizacyjnego Konferencji IIC Student & Emerging Conservator Conference, Warszawa, Polska (październik, 2015)
Celem konferencji było zaoferowanie międzynarodowej perspektywy – i ułatwienie komunikacji – pomiędzy studentami / nowymi konserwatorami i profesjonalistami zajmującymi się ochroną i konserwacją w instytucjach narodowych i muzeach, a także w sektorze prywatnym. Jednym z głównych celów było stworzenie platformy, na której można poruszyć dyskusję na temat bieżących potrzeb w zakresie konserwacji-restauracji i związku między oczekiwaniami a rzeczywistością. Dyskusje były wspierane przez zorganizowane wizyty w niektórych warszawskich studiach konserwatorskich oraz w instytucjach kulturalnych.
Comments